Epekto ng pagtalikod sa sariling kaligayahan
Sino ba talaga ang pinaligaya mo?Ang sarili mo o yung ibang tao?syempre yung ibang tao kasi sila din naman yung nagpapaligaya sakin.Ito ang kadalasang sagot ng iba kuntento na sila na pinapaligaya nila yung iba pero ni minsan hindi nila naranasang sila naman yung mapaligaya ng iba.Noon iniisip ko na sapat na ang mapaligaya ko ang ibang tao.Sapat ng maunawaan ko sila,intindihin sila at pakinggan ang mga opinyon nila.Pero ang totoo pala ay hindi pa yun sapat.Ang totoo pala ay parang ikinukulong mo ang sarili mo sa sarili mong hawla.Nakakalimutan mong mabigyan ng pagkakataon ang sarili mo.Napagiiwanan mo ang saloobin mo.At higit sa lahat hindi mona makikilala ang sarili mo.Kasi lagi mong ginagawa yung gusto nila,lagi mong sinusunod yung pinagagawa nila,lagi mong pinapakinggan yung sinasabi nila ibig sabihin nawawalan ka ng pagkakataong pakinggan yung sarili mong opinyon.Na take for granted mo ang pagkakataon mong mabigyan ang sarili mo ng kaligayahan.
Alam moba ang magiging epekto nito?
Hindi mona magagawang intindihin ang sarili mo.Minsan maiisip mong magdesisyon pero lagi mong isinasama ang ibang tao sa desisyon mo.Meaning lagi ka nalang nakadepende sa sasabihin ng ibang tao.Dahil dito wala kanang pansariling pag unawa.Hindi mona makikilala ang sarili mo.At unti unti kanang magiging isang robot na napapasunod ng ibang tao.Kumbaga naka program na sayo na kailangan monang ibang tao para makabuo ng bawat gagawin o sasabihin mo.Hindi magtatagal hindi kana magiging maligaya.Hindi mona mabibigyan ng kasiyahan ang sarili mo lalo na kung yung mga taong pinaliligaya mo ay hindi ka napapaligaya.Hindi masamang magpaligaya ng ibang tao pero dapat tiyakin mong napapaligaya mo rin ang sarili mo.Hindi masamang maging selfish minsan pagdating sa sarili mong kaligayahan.Being happy isn't just for the sake of other people.Sometimes being happy is for you to live and give yourself the chance to be free from the bad reality.
magandang paksa at mayroon kang magandang kuro.
TumugonBurahinsa akin naman palagay, it takes maturity and deep understanding para malaman ng tao kung ano ang tunay na nagpapaligaya sa kanya. sometimes being self-absorbed is not good too, pero ganun din naman yung ibinibigay mo na lahat. so i think maganda pa rin ang balanse, makakahanap ka rin ng happiness sa pagbibigay ng happiness sa iba at mainam din na hindi mo pinababayaan ang sarili mo na to the point na mawala ka ng love, happiness. at faith sa sarili mo. you can't give what you don't have. as for changes, sa palagay ko magsisimula ang lahat sa desisyon at susundan ng aksyon.
Mabuhay at God bless.
Mahirap hanapin ang taong kayang magbigay ng sobra sobrang kaligayahan sa isang tao maybe you are right it takes time to find someone who can make us happy and contented
Burahin